Το κείμενο που ακολουθεί-και οι φωτογραφίες που το συνοδεύουν-γράφτηκε ύστερα από περίπατο με την ομάδα Carex Flacca της Κατάληψης Σινιάλο(https://sinialo.espiv.net/…/uploads/2015/12/carexflacca4.pdf) στη Λίμνη Ρειτών το Σεπτέμβρη 2015.
H λίμνη Ρειτών – ή Κουμουνδούρου όπως είναι πιο γνωστή – βρίσκεται στα σύνορα του Ασπρόπυργου με το Χαϊδάρι, στους πρόποδες του Ποικίλου όρους, που χωρίζει το δυτικό μέρος της Αθήνας από το Θριάσιο πεδίο. Η πεδιάδα του Θριασίου ήδη από τα μέσα του 20ου αιώνα άρχισε να εκβιομηχανίζεται με τη δημιουργία τσιμεντοβιομηχανιών, χαλυβουργιών, διυλιστηρίων κ.λπ.
Η εκβιομηχάνιση αυτή οφείλεται στη διευρυνόμενη καπιταλιστική ανάγκη για μεγάλες βιομηχανικές μονάδες κοντά στο μητροπολιτικό κέντρο ανάπτυξης της οικονομίας. Ωστόσο, η μεταγενέστερη ανάπτυξη του οικιστικού ιστού της Αθήνας οδηγεί στην απομάκρυνση εκτός Λεκανοπεδίου των μεγάλων βιομηχανιών και βιοτεχνιών του Ελαιώνα, του Ρέντη και του Ταύρου και τη σταδιακή μετατροπή των χώρων όπου στεγάζονταν από βιομηχανικής εκμετάλλευσης σε αποθηκευτικής χρήσης. Η επιλογή του Θριασίου πεδίου γίνεται λόγω της παρουσίας μεγάλων ‘’τσιφλικιών’’ που αποτελούν μία ιδανική συνθήκη για το κεφάλαιο, αφού προσφέρουν τεράστιες εκτάσεις προς αξιοποίηση, τόσο για παραγωγή όσο και για αποθήκευση των εμπορευμάτων.
Οι περιοχές γύρω από το Λεκανοπέδιο αποτελούν σημαντικά οικοσυστήματα λόγω της γεωγραφικής τους θέσης. Το Ποικίλο όρος είναι από τα σημαντικότερα εξ αυτών με πλούσια χλωρίδα και πανίδα, με κυριότερο τον υδροβιότοπο της λίμνης Ρειτών, όπου φιλοξενείται πλήθος πουλιών και χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό από τα αποδημητικά ως ενδιάμεσος σταθμός στα ταξίδια τους.
Το κάθε οικοσύστημα γύρω από το Λεκανοπέδιο λεηλατήθηκε από το κεφάλαιο για τους δικούς του ιδιαίτερους λόγους. Η Πάρνηθα για την ανάπτυξη του τουρισμού και των κερδών από το τζόγο, η Πεντέλη για τη δημιουργία οικοπέδων προς πώληση κλπ. Το Ποικίλο και η Κουμουνδούρου αποτέλεσαν κατά κύριο λόγο κρατική υπόθεση. Οι κεραίες και οι πυλώνες της Δ.Ε.Η. πλέον είναι περισσότεροι από τα δέντρα, σε μια περιοχή που έχει ενταχθεί ως προστατευόμενη στο NATURA 2000. Σήραγγες ανοίγονται για να περνάνε τα τραίνα με τα προϊόντα απευθείας προς το λιμάνι του Πειραιά, καθώς η γραμμή από τον εμπορευματικό σταθμό του Ο.Σ.Ε. στον Ασπρόπυργο που διασχίζει τα όρη Ποικίλο και Αιγάλεω βρίσκεται “πακέτο” στο -υπό διαπραγμάτευση με την Cosco- λιμάνι. Τα ΕΛ.ΠΕ. και οι αποθήκες πετρελαίου του ελληνικού στρατού συνεχίζουν να μολύνουν έναν υδροβιότοπο που σε πείσμα τους εδώ και χρόνια δεν λέει να το βάλει κάτω.
Προσπαθήσαμε έτσι στο παρακάτω φωτογραφικό οδοιπορικό, από το Ποικίλο Όρος στον κάμπο του Θριασίου, να παρουσιάσουμε το μέγεθος της λεηλασίας του περιβάλλοντος από την επέλαση του κράτους και του κεφαλαίου και να αναδείξουμε κάποιους από τους υπεύθυνους: Ε.Σ., ΕΛ.ΠΕ., εργολάβους και σκραμπατζήδες που χρησιμοποιούν την περιοχή ως χωματερή όπου απορρίπτεται οτιδήποτε δεν μπορεί να τους προσφέρει κέρδος. Μικρά και μεγάλα αφεντικά που κερδοσκοπούν μασώντας ανθρώπους και φυσικό περιβάλλον.
