Ένα κομμάτι των κοινωνικών αγώνων αυτής της περιόδου βρίσκεται στη Β.Α Χαλκιδική. Εκεί οι κάτοικοι της περιοχής παλεύουν απαιτώντας τα αυτονόητα. Αντιδρούν στη δημιουργία μεταλλείων χρυσού που θα έχει ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τους. Η υποβάθμιση αυτή, εκτός των άλλων συνεπάγεται και λεηλασία του φυσικού πλούτου της περιοχής για χάρη της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Φυσική απόρροια της σθεναρής αντίστασης των κατοίκων αποτελεί η ένταση της κρατικής καταστολής. Το κράτος σε ρόλο προστάτη των συμφερόντων του κεφαλαίου εφαρμόζει όπως συνήθως το δόγμα της μηδενικής ανοχής ενάντια στους αντιστεκόμενους, το οποίο περιλαμβάνει απαγωγές κατοίκων, εισβολές σε σπίτια και χημικά σε σχολεία.
Ο αγώνας ενάντια στα μεταλλεία χρυσού πρέπει να θεωρηθεί ως μία σύγκρουση στο κοινωνικό πεδίο, στην οποία όσοι επέλεξαν να βρεθούν απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο δεν πρέπει να τρέφουν αυταπάτες για ειρηνικές και αναίμακτες λύσεις προκειμένου να εμποδίσουν την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.
Ενάντια στους καπιταλιστές και στους προστάτες τους πρέπει να προτάξουμε την αποφασιστικότητα στην δράση και την αλληλεγγύη. Την θέληση για αξιοπρεπή ζωή.
Πορεία αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α Χαλκιδικής
Αθήνα(Μοναστηράκι),Σάββατο 13 Απριλίου 2013,12:00